من صداي چک چک اشکهايت را از پشت ديوار زمان مي شنوم که چه

معصومانه در کنج سکوت شب براي ستاره ها ساز دلتنگي مي زني ، اي

شکوه بي پايان ، اي طنين دل انگيز ، من مي شنوم ، به آسمان بگو که

من مي شکنم هرآنچه که تو را شکسته و مي شنوم هرآنچه در سکوت تو

نهفته ، وبدان من نه عاشق هستم و نه محتاج نگاهي که بلغزد بر من ،

من هستم و يک حس غريب که به صد عشق و هوس مي ارزد ، من نه

عاشق هستم و نه دلداده به گيسوي بلند و نه آلوده به افکار پليد ، من به

دنبال نگاهي هستم که مرا از پس ديوانگي شب ميفهمد.