لاله قراری
شنبه 6 اردیبهشت 1393

عذابم میدی و میری ، نه دلداری، نه همدردی
یادت باشـه فقـط اینو ، سر عشقت چی آوردی
بذار میخوام توو این برزخ ، رفیقِ غصه هام باشم
چشاتو بردار از چشمام ، نمی خوام با تو تنها شم
عذابم دادی و رفتی ، نشسته رو دلم ماتم
یادت رفته که می گفتی، همیشه لاله باهاتم
دارم میرم و می دونم ، تو دنبالم نمی گردی
اینو آویز گوشت کن، که خیلی سرد ونامردی
فقط یک لحظه ای صب کن، میرم از زندگیت بیرون
میرم خالی کنم اشکِ ، چشامو توو دلِ بارون
بذار با خرمن دردم ، کمی خلوت کنم ، باشه ؟
شاید رد خدا امشب، توو این بُحبُوحه پیدا شه
بیا یک بار مردی کن ، بکِش از زندگیم پاتو
برو یک جای دور دور ، نبینم رد پـاهاتـو
برو عاشق نبودی تو ، می دونستم که بی رحمی
تو رنگ عشقو احساسو ، نمی فهمی نمی فهمی
۱۳۹۳بهار
برچسب ها: لاله قراری,عذاب عاشقی
| نسخه قابل چاپ | تعداد بازديد : 135 |